Япон татарга кардәшме?

5-2Телче галимнәрнең әй­түенә караганда, татар теле дә, япон теле дә Урал-Алтай телләре төркеменә керә. Димәк, кардәш. Мәшһүр дин әһеле, мәгърифәтче Габ­дрә­шит казый Ибраһимов (1857–1944) исә, гомумән, “тузга язмаган “ эшкә алына – XX гасыр башында, Япониягә барып чыккач, японнарны мө­селман өммәтенә кертүгә керешә. Бу юлда шактый гына уңышка ирешә: илнең өч шәһәрендә, шул исәптән Токиода мәчет салына, куәтле генә татар-мөселман диаспорасы оеша, японнар арасында мөселманнар барлыкка килә. Япония хөкүмәте дә Габдрәшит казыйның эшчән­легенә уңай карый.

Мәшһүр хәзрәт кая гына барып чыкса да, вакый­га­лар­ның үзәгендә кайнаган. Истанбулга килгәч, аны татар-мө­селман мәхәлләсенең казначысы итеп сайлыйлар. Беренче бөтендөнья сугышы вакытында, Берлиннан 80 чакрым ераклыкта, Вюнсдорфта мө­сел­ман хәрби әсир­ләре лагере төзелгәч, салынган мәчеткә аны имам-хатыйп итеп бил­гелиләр. Монда ка­зые­быз­ның төп эше – җомга вәгазь­ләре сөйләү һәм “Әл-җиһад” газетасы чыгару була. Го­ме­ренең соңгы елларында, дис­тә елдан артык берөз­лек­сез Токио м­әчетенең имам-ха­тыйбы вазыйфасын башкара һәм 1944 елны вафат булгач, Япония башкаласында җир­ләнә мәш­һүребез. Дөре­сен әйт­кәндә, үлеп котыла хәзрәт. 1945 елны совет гас­кәр­ләре, немец-япон илбасарлары бе­лән хезмәт­тәш­лек иткән дип, төрки-татар эми­грациясенең күре­нек­ле вә­килләрен, Габ­делхәй Мөхәм­мәт Корбангалиев кебек ке­ше­­ләр­не туган иллә­ре­нә озатып, унар елга төрмәгә утырталар. 1935–1945 елларда Маньчжу­рия­нең Мук­ден шәһәрендә нә­шер ителгән татар мөһаҗир­лә­ренең “Милли байрак” газетасы әһелләрен – мөхәр­рире Ибраһим Дәүләт­килде белән мөхбире Рокыя Мөхәм­мә­диш­кә унар ел “чә­пиләр”. Хә­зер­ге вакытта Истанбулда яшәп ятучы кү­ре­некле татар галиме Надир Дәү­ләтнең әти-әниләре болар. Надирны мәр­хәмәтле милләттәш­лә­ре­без – Ильясовлар уллыкка алып, Төркиягә алып китә. На­дир­ның сеңлесе Фәридә исә төрмәдә туа. 2005 елны КДУ типографиясендә бу хакта “Рокыя Дәүләткилде: бер татар хатынының ачы язмышы” дигән китап дөнья күрде.

Билгеле, татар мөһаҗир­ләренә япон телен өйрәнү, җирле җәмгыятьтә үз кеше булып танылу ансат булмагандыр. Шул ук вакытта японнар арасында да татар телен су урынына эчкән, Алтай тел­ләренә багышлап фәнни хез­мәтләр язган телче га­лим­нәр үсеп чыга. Һичшиксез, болар арасында иң күре­нек­лесе – Сиро Хаттори. Ул, 1933 елны, өч еллык грант отып, Маньч­жу­риягә тел өйрәнергә китә. Биредә монгол, бурят, татар телләрен өйрәнә, алар­ның япон теле белән уртак тамырларын ачыклый. Харбинда торганда ул күренекле татар эмигрант-шагыйре Хө­сәен Габ­душевтан дәресләр ала, Хайлар шәһәрендә Пенза як­ларыннан чыккан татар эмигрант сәүдәгәре Агиевлар өендә яши. Шушы гаиләдә булачак хатыны – сәүдәгәрнең кызы Маһирә белән таныша. Мукден шәһәрендә нәшер ителгән “Милли байрак” газетасын Маһирә ханым Токиога, өенә яздырып алып укый. Табигый, Сиро әфәнде дә әлеге газета белән танышып барган. С.Хатториның улы әлеге газе­таның шактый тулы төплән­мәсен үзләрендәге Си­­мане университеты архивына тапшырган. 27 гыйнвар көнне ­Ш.Мәр­җани исемен­дәге Тарих институтында үткәрелгән “Ерак Көнчы­гыш­тагы төрки-татар мөһа­җирләре мирасы” дигән семинарда әлеге вуз­ның Урал-Алтай телләре архивы җи­тәкчесе, Хатто­ри­ның шә­керте Иноуэ Осама әфәнде катнашып, япон-татар багланышлары, тәгаен алганда, ос­та­зының архивында сак­лан­ган документлар хакында шак­­­тый кызыклы мәгълү­мат җиткерде.

Төрки-татар мөһаҗир­лә­ре мирасын өйрәнү җә­һә­тендә эшләнми түгел, эш­ләнә. Әйтик, берничә ел элек ТР Милли китапханәсенең сирәк кулъязмалар бүлеген­дә “Татар мөһаҗирләре фонды” бул­дырылган иде. Анда эми­гра­циягә бәйле байтак документ бар. Әмма аларның күбе­се теге яки бу газета-жур­нал­ның берничә нөсхәсе генә. Аерым алганда, бүген әлеге дә баягы “Милли байрак” газе­тасының барча саннарын табып алып, электрон вариантка күчерәсе бар. Тик бүгенгәчә Симане университеты архивында да аның барча саннары юк әле.

Семинар эшендә катнашкан КФУ профессоры Диләрә Госманова, Габдрәшит ка­зый­ның Вюнсдорф чоры эш­чән­леге турында тәфсилле мәгъ­лүмат биргәч, әлеге лагерь зиратына җирләнгән Россия мө­селманнарының (бо­лар ни­гез­дә Казан татарлары) кабер­ләрен тәртипкә китерү проб­лемасын күтәр­де. Анда 2700 мөселман кү­мелгән икән. Аларның 1100е – безнең кар­дәш­ләр. Англия 1990 елда үз та­рафын тәр­типкә китергән. Рос­сия өле­шендәге әсирләр­­нең исем­нәре дә ачыкланмаган, кабер ташлары да куелмаган.

Әлеге семинарны оештыру башлангычы белән чыккан КФУ доценты Лариса Усманова, эмиграция тарихын өй­рәнү, мирасны барлау Россия белән Япония арасында толерант мөнәсәбәтләр урнаштырырга, тарихтагы ак тапларны бетерергә ярдәм итәр иде, дигән фикерен җиткерде.
Айрат Заһидуллин, үз чиратында, Г.Ибраһимовның “Дау­релгаләм” дигән ике томлык елъязмасының төрек, япон телләрендә генә түгел, 2011 елны Согудиядә гарәп телендә дә дөнья күрүен ис­кәртеп, хәзер Казанда татар, урыс телләрендә дә нәшер итеп, үзебездә фәнни әй­лә­нешкә кертергә чакырды.

Семинарның төп оешты­ру­чыларының берсе булган, Тарих институтындагы милли мәгариф үзәге җитәкчесе Марат Гыйбатдинов исә соңгы елларда Германия тарихчылары белән уртак проект­ла­ры­ның уңышлы тормышка ашырылуын, тәгаен алганда, шушы хезмәттәшлекнең күр­кәм нәтиҗәсе буларак, бер­ничә ай элек кенә дөнья күр­гән “Образ татар в немецких архивах” китабын тәкъдим итте. “Идеологик фикер кар­шы­лыкларына, социаль тет­рә­нү­ләргә кара­мас­тан, татар халкы бер һәм бердәм. Мө­һа­җирләр мирасын өйрәнү, бар­лау шуны раслый”, – дип әлеге эш­чәнлек­нең, тәгаен алганда, шу­шын­дый халыкара семи­нар­лар­ның дәвамлы уздырылачагын белдерде ул.

(“Ватаным Татарстан”,   /№ 13, 29.01.2014/)

Просмотров: 907

Комментирование запрещено