Яңа Мансур авылында яшәүче Бәдия Кәримова Салаватка оекбашлар бәйли

Тормышының 55 яшьлегенә килеп җиткән Салаватка нинди сорауларыгыз бар? Ул һәр сорауга да ачыктан-ачык җавап бирергә әзер,  дип мөрәҗәгать иткән иде «Ватаным Татарстан» газетасы укучыларына. Шөкер, җырчының иҗатына, тормышына берәү дә битараф түгел икән. Конвертларга салып та, электрон почта аша да редакциягә күп хат алынган. Хатларда исә кимендә 3-4 сорау һәм аларның барысы да Салават Фәтхетдиновны туган көне белән ихлас котлаудан, аңа, әнисенә, хәләл җефете Ләйсәнгә, балаларына, киявенә, оныкларына саулык-сәламәтлек теләүдән башлана. 

Редакция Самара өлкәсенең Похвистнево районы, Яңа Мансур авылының Колхоз урамы, 3 нче йортында яшәүче Бәдия Әүхәди кызы Кәримовадан посылка да алган. Эче тулы йон оекбашлар, барысы да чуклап-чәчәкләп бизәлгән.  Бер төргәге Салаватның үзенә, икенчесе – Ләйсәнгә, өченчесе – Рөстәмгә, кызларына, киявенә, оныкларына. Иң зур төргәк, авылда яшәвен искә алып булса кирәк, әнисе Тәклимә апага. “Мөселман кардә­шем Салават, аякларың гел җы­лыда булсын, – дип тели Бәдия апа. – Йөргән юлларыңда Хозер-Ильяс, Җәбраил фәрештә канаты астында сакласын. Ходай каршында без барыбыз да туганнар. Барыбызны да Ходай яратып дөньяга китергән. Бу күчтә­нәч­ләремне, үзебездә дә бар ул, ник җибәргән инде, дип тә әйтә­сездер. Әмма ихлас күңе­лемнән якын итәм үзегезне. Салават улым билен авырттыргач та бик сызландым. Миннән шундыйрак сораулар:

– Автоузышта тән җәрәхә­те алганнан соң сәхнәгә сү­рәлеп кенә чыга идең, хәзер хәл­ләрең ничек соң?

– Илһам, Әлфияләр ни хәл­дә?

– Самара бездән 180 километр ераклыкта, Богырыслан җитмеш километрда гына, кон­­цертларыңны туган-ту­ма­ча белән шунда барып карый идек, әмма соңгы вакытларда килми башладың, берәр сә­бә­бе юктыр бит?”

Салаватның җавабы: Минем туган көн­не шулай күңелегезгә якын итү­егез, бүләкләрегез өчен бик зур рәхмәт Сезгә, Бәдия апа. Аяк-кул­ларыгыз сызлауның ни икән­леген белмәсен, оекбашларыгыз чын сәнгать әсәре дип бәя­лә­нерлек. Казандагы концертларым көннәрендә мин алар­ны киеп тә йөрдем, Ләйсәнгә дә, балаларга да бик ошады, авылдагы әнәй, бу оекбашларны киеп пычратмам, карап кына торырмын инде, диде. Аның дә рәх­мәтен җит­керәм.

Әлфия апа да, Илһам абый да, Аллага шөкер, таза-сау. Алар бе­лән гел элемтәдә торам. Алар без­нең өчен буй җитмәслек би­еклектә. Алардан өйрәнергә дә өйрәнергә инде безгә. Илһам абый “Татар моңы” фестиваленә дә килгән иде, февраль аенда аңа сиксән яшь тула. Казаннан читтә гастрольләр вакытында әлеге ике олуг шәхес хакында сорауларны бик еш бирәләр. Ходайдан алар­ның исән-сау, һаман да көр күңелле булуларын сорыйбыз.

Богырысланны бераз онытып торуыбызның бернинди җитди сәбәбе дә юк, бары тик вакыт җитмәү генә бар, хәзер инде без Россия күләмендә чыгышларыбызны башлыйбыз һәм, Бәдия апа, сезнең төбәк тә исемлектә булыр. Сәхнәгә хәзер сүрәлеп чыкмыйм инде, таякларны да таш­ладым. Ходай тарафыннан җитди бер кисәтү булды, ахры, ул миңа. Спорт та, эстрада сәнгате дә җитдилекне таләп итә. Гому­мән, һәр һөнәр осталык сорый.

«Ватаным Татарстан» газетасыннан.

Просмотров: 1504