Һәйкәл янында

iМин башымны иеп басып
                                     торам
Авылымдагы һәйкәл
                               каршында,
Утлы еллар өермәсе кебек,
Мәңгелек ут ялкыннары
                                      булып,
Моңсу уйлар кайный
                                башымда.
 

Һәрбер авыл, һәрбер шәһәр
                                      саен -
Күпме җиргә алар куелган…
Күз яшьләре белән сугарылып,
Яуга киткән газиз
                         якташларның
Исемнәре ташка уелган.
 
Кайтмаганнар туган
                                 ягыбызга
Гомерләрен яуда биргәннәр,
Зәңгәр күкләр аяз булсын
                                         өчен,
Илебездә тыныч тормыш
                                         өчен
Авылдашлар утка кергәннәр.
 
Җиңү өчен каты көрәшләрдә
Озын, авыр юллар узганнар,
Яшьлекләрен моңлы җырга
                                      салып,
Мәңгелеккә күчкән исемнәрен
Ал каннары белән язганнар…
 
Онытмабыз алар
                          батырлыгын,
Йөрәкләрдә мәңге
                              сакларбыз,
Җиңү көнне һәр яз килгән
                                         саен
Бер минутка тынып
                                калырбыз,
Хөрмәт белән искә
                                алырбыз…

 

Әлфия НУРТДИНОВА.
Татар Әбдекие авылы,  Шенталы районы.

«Бердәмлек».

Просмотров: 911

Комментирование запрещено