Очрашу тантанасы

Һәр җәмгыятьнең уңышлыгы — аның җитәкчесенә бәйле.  Әгәр дә ул бүгенгене һәм киләчәкне уйлап, акыл белән эш итә икән — димәк аның үзе җитәкләгән коллективның эшчәнлеге дә уңышлы һәм нәтиҗәле була.

Бу уңайдан Камышлы районындагы Иске Ярмәк авылында яшәүче Әхмәтгали улы Таһир Рәхимовны мисалга китерергә була. Авыл хуҗалыгының кайсы гына тармагында эшләгән булса да — аны һәрвакытта мактап телгә алалар. Ул авылда олы хөрмәт казанып, аның тарихында тирән эз һәм матур истәлекләр калдырырлык эшләр башкарган шәхесләрнең берсе. Түбәндә аның белән булган әңгәмәбез: Читать полностью →

Балачактан китап укырга бик яратам мин. Авылыбыз китапханәчесе: «Сиңа бирмәгән китап калмады инде, Миләүшә. Син – безнең иң күп укучы!” – дип мактаса, әбием: “Күз нурыңны түгеп, шулкадәр күп укыйлармени!” – дип ачулана торган иде. Читать полностью →

Өлкә “Туган тел” татар җәмгыяте әгъзасы Азат Камил улы Надиров
5 январьда зур юбилеен бәйрәм итә

Самар татар милли хәрәкәтенең чишмә башында торучы, утыз елдан артык үз милләтенә җанын-тәнен биреп хезмәт итүче аксакалыбыз, өлкә “Туган тел” татар җәмгыятенең ветераны Камил угылы Азат Надиров – зур хөрмәткә лаеклы шәхесләрнең берсе. Аның милли җанлылыгына хәйран калырсың. Милләтпәрвәр, ватанпәрвәр сүзләре Азат абыйның калебенә бигрәкләр дә туры килә! Үз халкын, ана телен ихластан сөюче, алар белән үз гомеренә горурланып яшәүче кеше ул.

Читать полностью →

Туган телне саклау һәм үстерү — көнүзәк мәсьәлә, чөнки телнең яшәеше, үсеше халыкның аны көндәлек тормышта ни дәрәҗәдә куллануына бәйле. Туган тел төшенчәсенә зур мәгънә салынган. Ул — әти-әни, туган җир, Ватан сүзләре белән бер үк дәрәҗәдә бөек, изге сүз. Читать полностью →

Танылган җырчы Салават Фәтхетдиновның: “Сандугач керде күңелгә –Җырламый түзиммени?” – дип моңланганын хәтерлисезме?

Менә Самар кызы Алсинә Дәүләтбаеваның да күңеленә сандугач кергән икән бит!   Читать полностью →

“Тортларымны “бисмилләһ” әйтеп пешерәм, шуңа күрә алар уңалар да”, — ди кешеләрне татлы ризыклар белән шатландыручы яшь милләттәшебез — Җәмил кызы Юлия Волкова.
Читать полностью →

Хат ташучы килә, хат ташучы!
Бала-чага ала сөенче.
Һәрбер йортта көтә яше, карты-
Рәхмәт сиңа, балам, диюче.
Зур сумкасы кулбаш күтәргесез,
Сиздерми ул авыр икәнен.
Үзе дә белмидер, килә калса,
Ничә чакрым юллар үткәнен.
Бер сумкада күпме хәбәр ята-
Бер сумкада илнең язмышы.
Бер сумкада мәхәббәт ярала,
Кавышалар хатлар язышып.
Чәй эчеп чык, балам, арыгансың…
Вакыты юк аның чәйләргә.
Хат ташучы… Бар гомере юлда-
Юлда көз, кыш, ямьле җәйләр дә.  

Язмамны Наилә Әюпова иҗат иткән шушы шигъри юллардан юкка гына башламадым мин. Авылда үскән кыз буларак, балачакта капка төбендә үземнең дә почтальон апаны шатланып каршы алганымны бик яхшы хәтерлим. “Татарстан яшьләре”, “Пионерская правда” гәҗитәләреннән тыш, аеруча хатларны зарыгып көтә идем. Ул хәзерге заманда кәрәзле телефон, социаль челтәрләр аша көннәр буе сөйләшергә, язышырга була. Ә элеккегрәк елларда дусларың, туганнарың белән аралашыр өчен хат бердәнбер элемтә чарасы булып торды бит. Читать полностью →

Мәгълүм ки, һәр хатын-кызның чибәр буласы килә. Шуңа күрә, гүзәллеген ассызыкларга теләп, ул чәчен кистерә, кашларын, тырнакларын буйый, бизәнә-ясана. Әлбәттә инде, заманча ханымнар, туташлар моның өчен һөнәрмәндләргә мөрәҗәгать итәләр. Читать полностью →