Здание Камышлинского татарского педагогического училища в начале 1950-х годов
В середине 90-х годов, начав изучать историю татарских образовательных учреждений, я поразилась тому, как неумолимо стирает время то, что когда-то называлось жизнью людей, как коротка память человеческая. То, что не собрано вовремя, приходится потом восстанавливать по крупицам, обращаясь к различным источникам. А источников с течением времени становится все меньше. Но мне повезло в том, что успела поговорить со многими очевидцами былых событий, выпускниками татарских школ и педучилищ, да и в Ульяновском областном архиве ждали своего часа официальные документы, отражающие непростой путь национального образования в 1920–1960-х годах, самоотверженную работу учителей татарских школ, преподавателей татарских педагогических техникумов, чьи имена незаслуженно забыты. В Ульяновске выпускники татарских учебных заведений, сегодня уже люди преклонного возраста, назвали эту книгу Книгой Памяти. Читать полностью
2010 елда Гали авылына 400 яшь тулды. Шул чакны мин кызыксынып, ә безнең урамыбызга ничә ел икән соң, дип уйлана башладым һәм бу сорауга җавап эзләргә тотындым.
Денис авылына җитәрәк берничә чакрым калгач, юл буенда чардуган белән әйләндереп алынган бер каберлек бар. Аның кырыенда янәшә ике зифа каен үсеп утыра. Алар бар җиһанга ниндидер сер сөйләргә теләгән кебек әкрен генә җилдә чайкалалар…
Мин күптәннән инде Иске Ярмәк авы лының тарихын барлау белән шөгыльләнәм. Бигрәк тә мине атамалар кызыксындыра. Нин ди генә исемнәр юк безнең якларда?! Ә еллар узган саен күл, елга, чокыр, тау, ур ман исемнәре дә үзгәрә бит. Атамаларның күбесе аң лашыла, әлбәттә: мәсәлән, “Ак кош күле”, “Торна елгасы”, “Бүре өннеге”, “Аю чокы ры”. Димәк, безнең бабай лар бу җирләргә килеп урнашканда, монда аюлар да, аккошлар да, торналар да күп булган дигән сүз. Ә менә кайбер кеше исемнәре кайдан, ничек килеп чыккан соң? Араларында татар исемнәре белән беррәттән рус исемнәре дә очрый. Шуларның берничәсенә үзем белгән аңлатмаларны биреп үтәм. 
ИЗВЕСТНЫЙ УЧЕНЫЙ УТВЕРЖДАЕТ, ЧТО ТАТАРСКАЯ, КАК, ВПРОЧЕМ, И РУССКАЯ, ОБЩЕСТВЕННАЯ МЫСЛЬ УМЕРЛА — ХУЖЕ ТОГО, ОНА СЧИТАЕТСЯ БЕСПОЛЕЗНОЙ
Доктор исторических наук Вячеслав Никонов депутат Государственной думы Федерального собрания Российской Федерации VI созыва с 4 декабря 2011 года, раскрыл свое видение того, что должно быть написано в учебниках истории о России.
Камышлы районының Иске Ярмәк авылында туып-үскән якташыбыз, танылган татар шагыйре Зыя Ярмәкинең “Ак каен” шигыренә язылган җырны кем генә белми дә, кем генә җырламый икән бүген?! 
НА СРЕДНЕВЕКОВЫХ КАРТАХ КРЫМ НАЗЫВАЛИ «МАЛЕНЬКОЙ ТАТАРИЕЙ»
Крутые меры с конфискацией (исторические записки)
Әле без кечкенәрәк чакта да әби-бабайлар,безнең нинди дә булса сәбәп белән ризык кадерен белмәгәнне,аны (бигрәк тә ипине) әрәм-шәрәм иткәнне күрсәләр, бик каты ачуланырлар һәм дә “егерме беренче елны” искә алырлар иде. Без, малай-шалайлар өчен,ул егерме беренче ел шул ук әбиләр сөйләгән әкиятләр белән беррәттән торса да,бала акылы да ул елларның ниндидер коточкыч авырлык алып килгәнен аңларлык иде. Әле бүген дә 1921-22 елларда үсмер кыз бала булган әбием Сылуның, шул “егерме беренче ел” турында сөйләгәннән соң, борын-борын заманда бер кешенең яшь чагында кырда ялгыш икмәк валчыгын җиргә төшереп җибәрүе һәм күпме эзләп тә аны таба алмагач,шул урынны киртә белән тотып куюы һәм шул гамәле өчен Ходайның аңа тормышында чиксез нигъмәтләр бирүе турында сөйләгән самимирәк риваяте бик яхшы истә. Әлбәттә, чын ачлыкның ни икәнен күргән буын бездә икмәккә, гомумән ризыкка, хөрмәт тәрбияләргә тырышкан, ә менә шул еллардагы ачлыкка килгәндә исә…