Әнкәй китте, йөз көн үтте,
Һәрвакыт бергә идек.
Аны сагына күңел,
Ризыгым тәмле түгел.
Яшәгәндә икәү бергә,
Бер-береңә күнәсең.
Табигатьнең шундый канун:
Вакыт җиткәч китәсең.
Үз-үземне юатамын:
Яшьләргә урын кирәк.
Әгәр беркем дә китмәсә?
Китәргә кирәк, димәк.
Матур язлар килгән саен
Бар табигать уяна.
Үзең турында уйлану
Кайдадыр артка кала.
Балаларың, оныкларың,
Аннан аларныкылар…
Барсының да хокуклары -
Үз гомерләрен узулары бар.
Шулай бит ул көйләнгән,
«Бу дөнья ул — куляса».
Яшәү күптән бетәр иде,
Алмаштыру булмаса.
Кыйблалардан искән җилләр
Әйләнеп кайтыр микән?
Тагын мине әни кебек
Кемдер яратыр микән?
Рөстәм НУРТДИНОВ.
Денис һәм Татар Әбдекие авыллары,
Шенталы районы.
КОНТЕКСТ:
Просмотров: 1124