Сагынулар инде заяга

05b20abcb7e5b4ecc3252e65ace8f9c4_500_0_0“Левада-үзәк” сораштыруларына караганда, Россия хал­кы­ның яртысыннан күбрәге (56 процент) СССР таркалуны бүген дә ил өчен кирәк­мәгән, һич тә мәҗбүри булмаган гарасат дип кабул итә икән.

Декабрь – СССР дигән илне тудырган да, юкка чыгарган да ай. Советлар Союзын яшәүдән туктатып, аның урынына Бәйсез Дәүләтләр Бердәмлеге дигән, гади халык аңлап бетермәгән таркау һәм аморф берләшмә барлыкка китергән Беловежье килешүенә кул куелуга шушы көннәрдә чирек гасыр тулды. Җитмешенче яше белән барганда капылт кына бакыйлыкка күчкән илне без әле дә сагынабыз.

“Левада-үзәк” сораштыруларына караганда, Россия хал­кы­ның яртысыннан күбрәге (56 процент) СССР таркалуны бүген дә ил өчен кирәк­мәгән, һич тә мәҗбүри булмаган гарасат дип кабул итә икән. Үткән елны әлеге сан 54 процент булган. Ностальгия, җирсү сак­лану һәм арту, күрә­сең, озакка сузылган икътисадый кризис, тормышның яхшырмавына бәй­ле. Сәбәпнең тагын берсе, ихтимал, бү­генге россиялеләрнең ярты­сының яшь­леге кояш та ныграк яктырткан, агачлар да би­егрәк, үлән дә яшелрәк булган чор­ның совет заманына, аның соңгы ике-өч дистә елына туры килү­ендәдер. Яшьлекне сагынмый мөм­кин түгел. Шулай булуга да карамастан, рес­пондент­ларның бары 12 проценты гына ул дәвер­нең кире кайтуын тели. Бу инде – “үлгән сыер” сөт­ле булса да, андый “мал” бүтән кирәк тү­гел дигән сүз…

Совет чоры ул – йөзләрчә миллион халык өстендә җиде дистә ел буе барган, чал тарихта күрелмәгән, дөньяви әһә­мияте булып та, Россия өчен уңышсыз чыккан зур социаль-сәяси тәҗрибә. Халыкка көч­ләп тагылган коммунистик идео­логия, икътисадый гына түгел, сәяси дә булган чиктән тыш үзәкләштерү – барысын да Мәс­кәүдә хәл итүләр, мил­ләт­ләр мәнфә­гатьләрен күрмичә, “совет халкы” дигән яңа төр “милләт” әвәләргә алыну, “тимер чаршау” торгызып, шуның артында яшәү, кораллануда чик-чаманы белмәү – шушы барлык ашкынулар ре­жим­ның нигез ташларын какшатып, җи­ме­релүне котылгысыз итте…

Советлар иле, белүебезчә, федератив дәүләт буларак, 1922 елның декаб­рендә барлыкка килә. Большевиклар, бик телә­сәләр дә, губернияләрдән генә торган, милли территорияләре булмаган, руслардан башка халыклар ярты-йорты хокук­ларга гына ия унитар дәүләт төзи алмыйлар. Моның бердән­бер сәбә­бе – илне, элек­ке Россия импе­риясенә кергән җир­ләр­не җыярга, таркалуга каршы чаралар күрергә кирәк була. Финляндия һәм Поль­ша Россия белән инде саубуллашкан, Балтыйк буе дәүләтләре суверенлык игълан иткән, башкалар да элекке “халыклар төрмә­се”ннән менә-менә табаннарын ялтыратырга торганда, бары милләт­ләргә үзбилгеләнеш хокукы вәгъ­дә итеп, республикалар, милли автоно­мияләр төзеп ке­нә аларны элекке чик­ләр­дә калдырып буласын Россиянең яңа хуҗа­лары яхшы аң­лый. Бүген Ленин һәм аның көрәш­тәш­лә­ренең тетмәләрен нәкъ менә шуның өчен тетәләр дә. Имеш, пролетариат юлбашчысы Россия астына 1922 елда бомба салып калдырган. Имеш, Украина урынына Киев һәм Житомир, Үзбәкстан урынына Ташкент губер­ния­ләре, һ.б. булса, Илбашыбыз “ХХ гасыр­ның төп геосәяси фа­җигасе” дип бәяләгән вакыйга – СССР таркалу ялгыш та килеп чы­гасы булмаган икән.

Чын федератив, кирәк икән хәтта конфедератив мөнәсәбәтләр яшәгәндә, идео­­логиядән арынганда, СССР дигән дәүләт, ихтимал, әле дә исән булыр иде. Аерым халык яки милләт күпмилләтле илдә кайгы күрми “җырлап” яши, аның хокукларын беркем дә кысмый гына түгел, милләт үс­сен, ныгысын өчен барлык шартлар тудырылган, азчылык халык вәкилләренең тамагы тук, өсте бөтен икән, андый мил­ләт­не, республиканы куып та читкә җибә­рә алмыйсың. Әлеге кагыйдәне Рос­сия­нең бүгенге сәясәт­челәре дә онытмасын иде диясе килә. Кысылган пружина хәлен­дә­геләр тураясы килеп яшәмәсә, бик гаҗәп булыр иде. Тик “тураясы килү”­не, “башка чыгарга” омтылудан бигрәк, реаль феде­рациягә сусау, милли үсеш-яңарыш теләү, киләчәкле булу дип аңлар­га кирәк.

Төзелгәндә үк федератив багланышлар вакытлы чара дип каралган СССР исем­ле яңа империядә, миллә­т­ләр­гә тигез мөнәсәбәт булмады гына түгел, икътисад та һәрчак сәясәткә буйсынды. Без дөньяда иң яхшы танклар һәм иң начар автомо­бильләр җитеш­тердек. Безнең җырны җыр­ласыннар дип, үз авызыбыздан өзеп, читләрне туендырып килдек. Шушы мавыгулар илне ирек-хөр­лектә, кеше һәм милләтләр хокукларын яклау юнәлешендә генә түгел, тормыш дәрә­җә­се буенча да янәшәдәге Европадан ким дигәндә ярты гасырга артка ташлады. Һәм инде Бело­руссиянең урман әйлән­дереп алган Васкули авылына “мунча керергә” кил­гән Ель­цин, Шушкевич һәм Крав­чукның СССР­га ясин чыгуы һич тә очраклы гамәл булмады.

…Ил узган ХХ гасырда гына ике глобаль җимерелү, ике бөек тетрәнү кичерде. Бүгенге Россиянең иминлеге Россия империясе һәм СССР баскан тырмаларга кабат китереп басмауда, алар ялгышын кабатламауда икәнен исбатлап тору ки­рәк микән?

Наил ШӘРИФУЛЛИН.

“Ватаным Татарстан” (№ 185, 10.12.2016).

Просмотров: 1209

Комментирование запрещено