Үзем түгел, җаным моңлана

Наиль Нурмухамметов“Ялкынлы яшьлек” халык ансамбленең 50 еллыгына ба­гышланган серияне дәвам итәбез. Бүген сезнең игътибарга күп еллар ансамбльнең баянчысы булып хезмәт иткән мәрхүм Наил Нурмөхәммәтов турында язма тәкъдим ителә. Быелгы октябрьдә аның вафатына бер ел тулып узды. Аның талантына мөкиббән якташларыбыз музыкантны яхшы сүз белән искә алсыннар иде.

Астагы мәкаләне “Бердәмлек” газетасының хә­бәрчесе бу­лып эшләгән Исхак Апанаев (ул да мәрхүм инде) 2000 елда язган иде. Шул вакыттан Наил Нурмөхәммәтовның иҗади эше сүрелә башласа да, ул ансамбльдән бөтенләйгә аерылмады. Зур гастрольләр, Сабан туйлары вакытында сәхнәгә чыгып, нәрсәгә сәләтле булуын күрсәтә иде. Без ансамбльнең җитәкчесе Илгиз абый Колючев белән “Ялкынлы яшьлек. Гасырдан гасырга” китабы өстендә озак эшләп, ниһаять, 2017 елда бастырып чыгаргач, мин Наилне соңгы мәртәбә күргән идем. “Чайка” мәдәният йортында узган концерт тәнәфесендә, минем турыдан узып барганда, башын күтәрмичә генә: “Китап шәп килеп чыккан. Булдыргансың”, — дип узып киткән иде. Никтер Наилнең кеше ишетмәслек шушы сүзләре икееллык хезмәтемә зур бәя булып яңгыраган иде.

Эльмира ШӘВӘЛИЕВА.

Наил НУРМӨХӘММӘТОВ — Самара төбәгенең атаклы баянчы­сы. Татарның бөек җыр­чысы Илһам Шакиров башкарган «Кара урман», «Ромашкалар», «Җырланмаган җыр», «Яшьлегемә кире кайтыр идем», «Эзләдем, бәгърем, сине», «Керфекләрең синең нигә кара», «Китмә, сандугач» һәм башка бик күп җырларга үзенчәлекле аранжировкалар язган автор ул. Наил белән мин Металлурглар мәдәният сараенда, чираттагы репетициядән соң очрашып, аның музыка дөньясына ничек кереп китүе, яшь җырчыларны ничек әзерләве турында сораулар бирдем.

- “Ялкынлы яшьлек”кә Сез кайсы елны килдегез?

- Хәрби хезмәттән кайткач кая барырга, нишләргә дип бераз уйланып йөр­дем дә, “Ялкынлы яшьлек”кә баянчы кирәк булуын ишетеп, бәхетемне сынап карарга булдым. Бик тә музыкант буласым, зур сәхнәдә чыгыш ясыйсым килә иде. Ләкин мине бик тиз борып җибәрделәр, безгә музыкаль белемлеләр кирәк, диделәр.

Ике елдан соң кабат барып карадым. Бу юлы, баянда уйнавымны тыңлап ка­рагач: “Кабул итәбез”, — диде ансамбльнең җитәкчесе Илгиз Колючев.

Шулай итеп, хыялым тор­мышка ашты һәм менә ан­самбльгә килүемә егерме елдан артык вакыт үтеп киткән инде. Дөрес, киткәләгән чак­ларым да булды. Ләкин барыбер әйләнеп кайттым. “Ялкынлы яшьлек”сез яшәп буламыни? Егерме ел эчендә күпме яшьләребез татарча җырларга, биергә өйрәнделәр. Моннан да зур шатлык бармы икән? Кемнедер җырларга өйрәткәнмен икән, димәк, тырыш­лыгым бушка китмәгән.

- Наил, татар музыкасы серләрен аңларга Сезне кем өйрәтте?

- Сәнгать дөньясына мә­хәббәт миндә балачактан тәр­бияләнгән. Дөресрәге, җырга, музыкага сәләт нәсел­дән килә. Әниемнең җырла­ганын тың­лаган бер генә кеше дә битараф калмый иде. “Сания апа, җырла инде!” — дип авылдашлар еш кына сорап җырлаталар иде аны. Сизгер җанлы, киң күңелле, кеше белән уртак тел таба белгән әниемне туйларга чакырганда түргә, кодалар янына утырталар иде. Аның белмәгән җыры булмагандыр, мөгаен. Ул хәзер дә, 73 яшендә булуы­на карамастан, Хәния репертуарындагы күп җырларны башкара ала. Мин анын җырларын ишеткән саен рухи дәрт алам.

Армиягә киткәнче мин татарча бер кәлимә сүз дә белми идем. Татар му­зыкасын, татар телен шунда өйрәнергә насыйп булган икән. Чехословакиядә миңа Татарстаннан, Башкортостаннан алынган солдатлар белән хезмәт итәргә туры килде. Иң якын дустым булып киткән Инзил Әгъзамов гармунда уйнарга, җырларга, биергә һәвәс егет булып чыкты. Мин дә аңардан татарча сөйләргә дә, баянда уйнарга да, җырларга да өйрәндем. Балачактан салынган оеткым да булгандыр инде.

Тугыз яшемдә Самара шә­һәренең «Родина» мәдәният сараенда бию түгәрә­генә йөр­гән идем. Ә инде сигезенче сыйныфта укыганда мине шунда баянчы итеп чакырдылар. Хореограф Николай Семенович Казаков белән авиация тех­никумында укучы егетләр һәм кызларны биергә өйрәтә идек. Тырышлыгыбыз бушка китмәде, өлкә конкурсында халык биюләре белән катнашып, беренче урын яулаганыбызны хәтерлим.

Үземнең сәнгать техникумында укырга теләгем зур булса да, тормыш мәшәкатьләре музыкаль белем алырга мөм­кинлек бирмәде.

— Наил, «Ялкынлы яшь­лек»кә килүче яшьләргә нинди таләпләр куела?

— Җырларга теләгән ке­шенең матур тавышлы булуы — төп шарт. Моң, яхшы хәтер булу, тамашачы белән элемтәгә керә белү шулай ук мөһим сыйфатлардан саналалар. Җырлау осталыгына ирешү бик зур көч таләп итә. Беркемгә дә җыр­лау осталыгы үзеннән-үзе генә килгәне юк. Кайберәүләр җырчыларга җиңел һөнәр ияләренә караган кебек карыйлар әле. Бөек җырчыбыз Илһам Шакиров туган авылына кайткач, бер агай аңардан: «Илһам, син әле тәки эшләмичә, җыр­лап кына йөрисең икән, эшкә урнашырга җыенасыңмы соң?» — дип сораган бул­ган, диләр.

«Ялкынлы яшьлек»нең бү­генге җырчылары Фәридә Зиннәтуллина, Руфия Җи­һангирова, Илнур Алтынбаев, Радик Газизов һәм башкаларга бер чыгып җырлар өчен күпме көч куярга туры килгәнлеген үзем генә беләм. Тамашачыга бу күренми бит. Факия һәм Фәния Зыятовалар, Рәсимә Бикбаева кебек көчле һәм моңлы тавышлы җырчыларыбыз бар иде. Хәзер андыйларны эзләп табуы ансат эш түгел. Гомумән, татар дөньясында популяр саналган Салават, Хәния, Хәмдүнә, Зәйнәп кебек җырчыларыбыз да Илһам абый һәм Әлфия апа биекле­генә күтәрелә алмадылар әле. Үзешчән сәнгатьтә дә нәкъ шулай.

— Быел «Ялкынлы яшьлек»­нең утыз еллык юбилеена багышлан, Казан­ның Галиәсгар Камал исе­мен­дәге Академия театры сәхнәсендә чыгыш ясаганда, татар эстрадасының әйдәүче җырчысы Салават Фәт­хетдинов, ансамблегез­нең җырчысы Гүзәл Фәхрет­динованы үзенең җыр театрына эшкә чакырып ал­ган икән, дип сөйләгәннәр иде. Әллә инде сез Салават өчен дә артистлар әзерләп бирә башладыгызмы?

Әйе Гүзәл Фәхретдино­ваның тавышы матур. Сәхнәдә үзен нәзәкатьле тота белә, җырлавы да тигез, моңлы. Халык Салават, Илһам Шакиров кебек борын аша жырлаучыларны күбрәк ихтирам итә бит. Шушы сыйфатлары өчен Гүзәлебезне Салават үз театрына алгандыр да инде. Белмим, аның киләчәге нинди булыр, иҗатында уңышлар гына телисем килә.

— Кайберәүләр сезнең белән эшләү бик авыр, диләр. Бу дөреслеккә туры киләме?

— Башкалар кебек үк мин дә Алла бәндәсе бит. Һәркем­нең уңай яклары булган кебек тискәре яклары да бар. Мине­ке дә шулай. Ләкин ялганны, икейөзлелекне өнәп бетермим. Ансамбльгә килгән яшьләр белән үземчә, катгый прин­циплардан чыгып, эш йөртәм. Кешенең җырларга сәләте юк икән, нигә аны көчләп өйрәтергә? Башка шөгыль сайласын. Сәләтле кешене, авыр булса да, җырларга өйрәтәсе килә. Кайсыбер очракларда бер җыр өстендә айлар буе эшләргә туры килгәли. Сәнгать кухнясында бу гади күренеш.

Иң сәләтле җырчылар да көнне-төнгә ялгап әшлә­мә­сәләр, аларның талантлары йомылып кала, юкка чыгачак.

— Гаиләгез турында бер-ике сүз әйтсәгез иде?

— Мин бик яшьли өйләнгән идем. Беренче хатыным белән озак яшәргә туры килмәде. 1982 елда икенче тапкыр өйләндем. Мин аны Свердловск шәһәреннән алып кайт­тым. Хаҗәр тумышы буенча Башкортостаннан — Салават Фәтхетдиновның туган авылы Ак Сәет янындагы Гарабаш авылыннан. Хәзер ике балабыз үсә. Улым Рөстәмгә — 17, кызым Гөлнарага — 16 яшь.

Дөресен әйткәндә, мин ки­рәгеннән тыш юмарт кеше. Ком­сыз була белмим. Хәзерге кырыс заманда, бигрәк тә Самара кебек зур шәһәр шартларында бу холкым кыенлыклар тудыра, һәрбер нәрсәнең чамалы булуы әйбәт шул. Ярый әле әнием, хатыным йогынтысы белән бөтенләй югалып калмаганмын, кире юлдан китмәгәнмен. Алар янымда булмаса, миңа берү­земә яшәүләре тәмуг утына бәрабәр булыр иде.

«Бердәмлек»

Просмотров: 1125

Комментирование запрещено