Әни! Шушы сүзне ишетү белән кеше күңеленә күпме җылы хисләр, нинди яктылык сирпелә! Балачакта, әниләребезнең муенына сарылып үскәндә, без бу сүзне чиксез ярату, гамьсез шатлык, ләззәтле куаныч белән әйтәбез. Ә еллар үтеп, читтә яши башлагач, ул сагынулы, моңлы сагышка төрелә. Тик газиз әнкәйләребезнең хәер-фатихасы белән эшләнгән эшләребез, кылган гамәлләребез уңышка барып тоташа, изге догалары бәла-казадан саклый, дошманнардан яклый. Газиз әнкәйләр каршында гади кеше дә, зур түрәләр дә бала гына. 

Бүген, сигезенче март алдыннан, без Сергиевск районының Югары Орлянка авылында яшәүче биш бала анасы Тәнзилә апа БАҺАУТДИНОВА турында язарга булдык. Ул бүген хатын-кызлар бәйрәмен дә, үзенең 75 еллык юбилеен да бәйрәм итә бит. Читать полностью →

5 мартта якташыбыз, Татар­стан­ның халык артисты, мең төр­ле конкурслар лауреаты, гар­мунчы, курайчы Рөстәм Вәлиевнең вафа­тына бер ел тулып узды.

Кызганычка, гомере кыска була аның. Кинәт, һич тә көтмәгәндә өзелгән гомер бигрәк аянычлы. Бер ел инде Рөстәм юк арабызда. Яхшы сүз һәм дога белән искә алыйк әле бу талантлы кешене…

Шамил Галимов:

- 2009 елның маен­­да туган авылым Яңа Кызылсуда мәчетебезнең 25 еллы­гын бил­геләп үткән идек. Ми­ңа ул бәй­рәм­не оештыру комитетын җи­тәкләргә насыйп булды. Авы­лы­бызның асыл ир-егетләре һәм ха­тын-кызлары да бу чараны оештыруга күп көч куйдылар. Шуңа күрә дә 2009 елның 23 маеның кояшлы, ямьле көне истәлекле бер вакыйга булып калды. Читать полностью →

Ветеран ВОВ Фатых Шарапов и директор школы «Яктылык» Радик Газизов в школьном музее.

Наша страна пережила Великую Отечественную войну, подобно которой не знала история человечества. Это была война умов и техники. Тогда весь народ встал на защиту своего Отечества. Война — это неимоверно тяжёлый труд,  где море крови,  жестокость и смерть становятся обычными явлениями.  В  эту  пору  напряжение  на  грани человеческих возможностей испытывали не только на фронтах, но и в тылу. Все работы, которые выполняли мужчины — легли на плечи женщин, стариков и детей. Ещё  не  окрепшие  детские  плечи  испытали  всю тяжесть  военных  лет:  непомерно  тяжёлый  труд, голод, холод и нехватку всего.

Когда началась война,  Фатыху Шарапову было 15 лет. Однако ему досталась тяжесть многочисленных крестьянских забот.  Читать полностью →

Мой дедушка Билал Шатдинов родился 4 марта 1906 года в селе Бакаево. Учился в местной начальной школе, окончил 3 класса. Учебу при­шлось бросить, чтобы помо­гать своему отцу по хозяйству. В 1928 году его призвали в ар­мию. Через четыре года вернул­ся в родное село в звании еф­рейтора. Начал работать шо­фером, создал семью, стал жить семейной жизнью. У суп­ругов родились сын и дочь.

И вот началась Великая Отечественная война. По мо­билизации Камышлинским районным военным комитетом его призвали 27 августа 1941 года, попал в 215-й мотострел­ковый полк. Читать полностью →

Ибрагим Минсафин, 9 мая 2011 год.

Мой прадедушка Минсафин Ибрагим Шайхутдинович — ветеран войны. Родился он 4 января 1926 года, умер 22 января 2013 года в селе Ново-Урайкино Красноярского района. К сожалению, я плохо помню прадеда, и мне известны лишь некоторые подробности о войне по рассказам прабабушки.

Он был одним из самых «молодых» ветеранов войны. В октябре 1943 года он, семнадцатилетний парень, расписался в повестке военкомата, сидя за рулем трактора. Ведь все трактористы ушли на фронт, поэтому их, мальчишек, оставили на вспашку земли. Больше никого не было. Читать полностью →

Читать полностью →

Сатдаровы.

Сегодня, 16 сентября 2024 года, исполняется 100 лет со дня рождения М.А.Сатдаровой (Салахетдиновой) (1924-1993), учителя алгебры и геометрии Теплостанской средней школы Елховского района

Супружеская чета Сатдаровых много сделала для села Теплый Стан Елховского района. Оттого и не забывают этих людей односельчане.

Читать полностью →

Мин  үземнең каенатам-әтием турында язасым килә. Абдулла Гайфулла улы Гайфуллин 1926 нче елның 1 нче сентябрендә Яңа Усман авылында туып үсә. Аңа җирле мәктәпнең 4 сыйныфын гына тәмамларга насыйп була, чөнки Бөек Ватан сугышы башлана. 1943 нче елны 17 яшьлек үсмер егетне Кызыл армия сафларына алалар һәм 58 нче укчылар укыту полкына җибәрәләр. Әзерлекләр үткәч әтиебез иптәшләре белән сугышка кереп китә. 1945 нче елның май аена кадәр каты бәрелешләрдә катнаша. Берничә мәртәбә яралана да, ләкин исән кала. Солдат хезмәтен 1949 нчы елда гына тәмамлап орден, медальләрен ялтыратып туган йортына кайтып төшә. Читать полностью →

Кәшиф Кәримов

Бөек Ватан сугышы тәмамлануга 70 ел тула. Сугыш күрсәткән михнәтләрне, югалтуларны безнең буын кешеләре күрмәде. Безне, ягъни киләчәк буынны рәхәт, тыныч тормышта яшәтү өчен бабаларыбыз сугыш кырында ятып калды, кайтканнары да гомер буе сыкрап яшәделәр.

Мин бу сүзләремне үземнең бабаларым мисалында гына әйтәсем килә. Мин әтиемнең әтисен, ягъни бабам Кәшиф Кәримовны күрмәдем. Ул сугышның беренче көненнән үк солдат хезмәтенә алынган. Туганнарым сөйләве буенча ул авылда иң оста гармунчылардан булган. Киткән көнендә гармунында уйнап авыл башына кадәр бер төркем авылдашлары белән җырлап барган. Аннары аларны җигүле атларга утыртып алып киткәннәр. Ике яшьлек әтием бик елагач, бабам арбадан сикереп төшеп баланы әби кулыннан алган да берара итәгенә утыртып барган. Сабый баланың әтисе итәгендә утырып барган шул мизгеле гомерлеккә исендә калган. Без мәктәптә укыганда сугыш турында язма эшләр язганда, әтидән сорый идем: әтиең исендәме дип. Ул әйтә торган иде: “Мин аның итәгенә утырып атта барганымны гына беләм”. Читать полностью →