Афлятунова Ф.Ф.
Окончив перед самой Великой Отечественной войной соответствующие курсы, она стала первой трактористкой в татарском селе Ново-Якупово Чкаловской (ныне – Оренбургской) области. Сей факт изумил тогда только односелчан Ф.Ф. Афлятуновой, поскольку в стоане с 30-х годов гремело имя орденоносца Паши Ангелиной с Украины, одной из первых советских трактористок, которая не только постоянно перевыполняла план, но и выступила в 1938 году в газетах с призывом: «Сто тысяч подруг – на трактора!». Уже спустя год на этот клич откликнулись 200 тыс. колхозниц. Фатыма Фардиевна в их число попасть не успела, но тем не менее ее личность нас интересует. Во-первых, потому, что она беспрерывно проработала на тракторах разных марок до 1971 года и всегда значилась в передовиках, что позволило ей стать Героем Социалистического Труда. А, во-вторых, потому, что Фатыма ханум – наша землячка, уроженка земли самарской.
Читать полностью
Самарның “Яктылык” мәктәбе шәһәребездә яшәүче татарлар өчен рухи-мәдәни учак булып тора. Биредә балалар ана телебезне үзләштерә, тарихыбызны, мәдәниятебезне өйрәнә, татар халык педагогикасына һәм динебез Исламга нигезләнгән әхлаки тәрбия ала. Укытучыларның үз укучылары өчен әти-әниләрчә борчылуы, үзара туган телдә аралашу мәктәптә балалар өчен өйдәгечә мохит тудыра.
Инде озак еллар журналист булып эшләүче кеше буларак, миңа күп шәхесләр белән аралашырга туры килә. Шәһәребездә, өлкәбезнең төрле авылларында яшәүче милләттәшләребез белән төрле темаларга сөйләшәбез. Һәм мин күпләрдән Надеждино авылында гомер итүче имам-хатыйб Мәсхут Сәхаб улы Кыямов турында җылы сүзләр ишеткәнем бар. Аны мактап, лаеклы кеше, дип телгә алалар. 
Камышлы районының Рус Байтуганы авылында гомер итүче Минсәхи кызы Нурания Абзалованы инде бик күп еллар белсәм дә, мин бу ханымга һаман да сокланып туя алмыйм. Гомумән, аңа көн саен сокланырга мөмкин. Аның белән аралашкан саен үзенә карата гаҗәпләнү, хөрмәт хисләре туа тора.
Милләттәшебез Әнвәр Сөнгатулла улы Гыйззәтуллинны Самар татарлары арасында күпләр белә торгандыр. Шәһәребезнең Җәмигъ мәчетен сала башлаган беренче көннәрдән үк ул гыйбадәтханәне төзүгә, аннары күп еллар аның эшчәнлегенә зур өлеш кертеп яшәгән кеше. Әнвәр әфәнде мәчеттә ревизия комиссиясе әгъзасы иде, кизү торучы булып та эшләде ул. Гыйбадәтханә йортындагы искиткеч гөлбакча да – Әнвәр әфәнде һәм аның хатыны Мәрьям ханым куйган тырыш хезмәтнең күркәм нәтиҗәсе. “Матурлыкны яраткан кеше таш бакчаны да гөлбакча ясар”, — диләр бит. Әйе, чәчкәләрне рухи дөньясы бай булган, нечкә күңелле кеше генә үстерә ала. “Кулыннан гөлләр түгелә”, — дип тә уңган, булдыклы кешеләр турында гына әйтәләр бит. 
Элгәре тормыш шактый авыр һәм катлаулы булса да, һәр гаиләдә 5 — 6 бала тәрбияләнүе гадәти хәл иде. Кияргә — рәтле кием, ашарга — ризык, китап-дәфтәр дә җитешмәгән, талдан яки шырпыдан санау таякчыклары ясап укыган гади авыл балаларының, югары дәрәҗәләргә ирешеп, галимнәр булуы – гаҗәеп күренеш.
