Камышлыда якташыбыз күренекле татар шагыйре Әнвәр Давыдовның тууына 95 ел тулуга багышланган искә алу кичәсендә мәктәп балалары да күп катнашты. Бу — бик күркәм күренеш. Төбәгебездә туып-үскән яки әле дә туган якта яшәп иҗат иткән шагыйрьләр, язучылар белән очрашу, аралашу укучыларда туган ягыбыз белән горурлану, аны ярату, милли рух, шәфкатьлелек, кешелеклелек кебек хисләрне уята һәм аларны тагын да үстерергә ярдәм итә. Ә безнең Камышлы төбәге талантлы шәхесләргә бик бай. Алар арасында тыйнак кына, халык арасында артык күренмичә, иҗат итүче шагыйрьләр дә бар. Мондыйларны без һәвәскәр шагыйрьләр дип әйтергә күнеккәнбез. Ләкин шагыйрь бер күренекле әдибебез әйткәнчә, һәвәскәр була алмый, талантлы яки уртача талантлы гына була ала. Дөрес, җирле шагыйрьләр, нинди генә талантлы булсалар да, зур калаларга китеп, иҗат юлында зур-зур исемнәр яуламыйлар. Туган җирдә шапырынмыйча гына яшәп хезмәт итәләр. Шуңа күрә аларның кайберләрен белмәвебез дә мөмкин. Ә алар бар, һәм бу шагыйрьләрнең шигъри күңелләре чишмә кебек ургылып, йөрәкләре иҗат ялкынында янып тора.
Без бүген менә шундый искиткеч тыйнак бер шагыйрь белән танышырбыз. Ул Камышлы районының Степановка авылында яшәп иҗат итүче Рәшит Хайрувар улы Айсуваков. Читать полностью
Менә шушы язманы язарга утырдым да, кылт итеп, мәрхүмә каенанам әйткән сүзләр исемә килеп төште. Ул исән чагында безгә: “Ир белән хатын бер-берен тулыландырып яшәргә тиеш”, - дип киңәш бирә иде.
Иңнәренә авыр букча аскан, көненә зур юл үтүче почта хезмәткәрләре авыл җирендә зур эш алып баралар. Алар матбугат белән укучы арасында тоташтыручы җеп кебек. Авылның бер башыннан икенче башына кадәр көн саен йөреп чыккан почтальоннар, гадәттә, бөтен хәлләрдән хәбәрдар һәм барысының да хәл-әхвәлен белешеп йөри.
Изге Рамазан ае башланырга ике көн калгач, Исаклы районы үзәгендә яңа мәчет нигезенә таш салу тантанасы уздырылды
Бу саныбыз 2014 елның икенче яртысында беренчесе. Кемнәрдер бездән аерылгандыр, кемнәрдер белән әле бүген күрешәчәкбез, танышачакбыз гына. Язылу кампаниясе башланыр алдыннан Россия почтасына газета-журналларны тараткан өчен дәүләтнең дотация бирүне туктатуы сәбәпле язылу хакларының кинәт күтәрелүе безнең “Бердәмлек” газетасын да авыр хәлгә китерде. Ярты елга язылу бәясе 285 сум урынына 385 сумга, ягъни 100 сумга артырга тиеш иде. Без, моны эшләмәс өчен, берничә “ак байлар”ыбызга мөрәҗәгать итеп, алардан ярдәм күрсәтүләрен сорадык. Тик биргән вәгъдәләрен бары Фәхретдин Канюкаев белән Вазыйх Мөхәммәтшин генә үтәде, ә калганнарыннан акча түгел, әлегә бернинди хәбәр дә килгәне юк. Хәер, кеше акчасына өмет итәргә кирәкме икән? Һәркемгә үз кайгысы кайгы, синең “Бердәмлег”ең бер читтә торсын. 
Гаилә никадәр нык икән, аннан килгән җылылык та шул кадәр көчле була. Димәк, гаилә — ул иң олы таянычыбыз, иң ышанычлы сыеныр урыныбыз. Анда бер-берсен яраткан, бер-берсе турында кайгыртучанлык күрсәткән кешеләр яши. Шундыйларның берсе — Камышлы районының Яңа Ярмәк авылындагы Нуриевлар гаиләсе күпләргә үрнәк булып тора.
Гали авылыннан өч чакрым читтәрәк Кызыл Күпер (Красный Мост) авылы урнашкан. Иллеләп кенә йорт булуга карамастан, биредә җыйнак кына мәчет тә эшләп килә иде. Тик соңгы вакытта төрле сәбәпләр аркасында ул гел ябылып торды.
